hırs

her ne kadar hiç takip eden biri olmasa, hevesim kırılsada, aldırmıyorum yazmaya devam. senelerdir sıkılmadan blog yazan onca insana imreniyorum. nasıl bir hırs nasıl bir azimdir o. ben hemen çabucak sıkılırdım. ki sıkıldım da. bu sanırım 4. blog falan benim. hepsinde eksik bişiler oluyor beceremiyorum. bide bunla mı uraşıcaz mınakodumun diyip bırakıyorum. neyse bu dönem hırslanmaya çalıştığım bir dönem. blogda devam yılmak yok bıkmak yok.olmadı kendi kendime yazar kendi kendime okurum.
geçen gün annem aradı, kadın telefonda bana yalvardı "gözünü seveyim ingilizceni geliştir gir şu toefla" diye. hayır her ingilizce bilene bir toefla giriyor geçiyor sanki. ne biçim çalışmam lazım ne biçim okumam falan lazım onun için ben. peyyy mınakodumun demiycem önümüzde ki günlerde onunda planı yapılcam, söz burdan beni takip etmeyen herkese. neden bunu anlattın nereye bağlıcan derseniz, annem muhabetin sonunda azcık hırslan dediydi. tüm bağlantı bu aslında.
hırs yapmaya başladım ama blog hırsı yaptım. ee bi yerden başlamak lazım..
şimdi ömrümün yarısını yiyen ders çalışma eylemine geri dönmem lazım.