blogterMinali

senden benden bizden...

11 Nisan 2010 Pazar

bi sigara söndürdüm bu sefer

yandaki fotoğraflar neden karı kız diye içinizden geçmiyo tabi. okuyan mı var mınakoyim. neyse olur da okuyan olursa diye diyim. kadınlar böle karşıdan bakmak falan hoş yani. erkek öle değil. sevgilim dışında hiç bi erkeği izlemekten keyif almıyorum şahsen ben. ama kadın, sanat eseri gibi. güzel bakımlı alımlı falan.
annem hep bu beğenimden dolayı lezbiyen olmamdan korkardı. sevgilim olmasından sırf bu yüzden memnun. cinsel hayatımızdan az bahsetsem kına bile yakar o derece. yok lan o kadarda değil. döver bahsetsem.
ha bu hatun kişilere böle karşıdan bakıyom iyi hoşta, yok gerek yok fazla güzel arkadaşlara. arkadaş olmaz onlardan. onlar sadece bakıp laf atmalık. bi an bi sürü güzel arkadaşım olduğunu düşündümde, şimdiye kadar biriktirdiğim tüm erkek arkadaşlarım üzerime atlar "bana ayarla", "bana ayarla" diye.
saygılar burdan tüm güzel kızlarımıza. bak okusadınız takip etseydiniz hoşunuza gitçekti. kaybettiniz.puff

6 Nisan 2010 Salı

gecenin kör vakti

itiraf ediyorum bu başlıklarla blogun alakası yok. ben öle uzun uzun blog yazamam... bi yazayım dedim ama bloga başlık bulamadım öyle dedim. hem saat daha 00:13. kör mör değil bildiğin gece vakti. hem ben gecenin kör vakti uyanık kalmam uyur kalırım.
neyse bu twitterda bi kaç bişi yazdım, yine farkettim bu bloglar bana göre değil. öle uzun uzadıya anlatcak anım, hayatım yok benim. çok sıradan bi öğrenci hayatım var.

öğrenci dedim de aklıma geldi.
lisedeyken okulun güzel kızlarının adı duvarlara yazılırdı. çok imrenirdim çok kıskanırdım. o zamanlar çirkindim ama kendimi güzel sanıyodum tabi. neden benim ismimi yazmıyorlar diye üzülürdüm hep. neyse benimde arkaşların çoğu erkek. çekemiyom amk karı dırdırını bende napim. hem erkek arkadaş harbiden süper oluyor. atlamıyım dimi daldan dala. he tamam haklısın.
nesem o erkek arkaşlarda okulun en hıpırı zıpırı.okulun kilidine kadar var bunlarda.canlarım benim ne yazılı kağıdı çaldık zamanında. söledim ben bunlara benimde adımı yazın diye. kıskanıyom ulan diye. hayatlarındaki en yakın hatun kişide benim, beni mi kırıcaklar puff. bizim zamanımızda öle içli dışlı olamazdı erkekler kızlarda. yok lan zamanla alakası yok, şehir tutucuydu. ondan sonra bunlar almışlar siyah boyayı, okulun bahçesine kocaman nalan yazmışlar. ama o kadar kocaman yazmışlarki daha büyüğü yazılmadı o zamana kadar. nerden biliyom derseniz bilmiyom amk egomu tatmin ediyorum bi sus. gece msj attılar işlem tamam diye. sabah okula gittim heycanlı. valaha yazmışlar.
işin komik kısmı sınıftaki kızlara söledim yere yazılmış o nalanın ben nalan olduğunu. kimse inanmadı. götler. sonra neden kız arkadaşın yok.

bu bloguda bunu anlatmak için açmıştım zaten. hiç amacıma ulaşamadım. bi siktirol alıp yatıyorum.kına yakın.

bir sigara yaktım, hepsi bu...

enter tuşu kadar refleksi kuvvetli bir tuş daha görmedim. anında algılıyo herşeyi puşt. sigarayı yaktıkran sonra bir sonraki satır için yanlışlıkla entera basdım, hopp yayınlandı. neyse ki izleyici yok. ne lan bu diyip oda izlemeyi bırakırdı zaten.

yalnış ve yalnızın doğru yazılışını 23 yaşında öğrendim itiraf ediyorum.genlerde var bu yazım noktalama sorunu. babamda ş-s ve ç-c ayrımını yapamıyor. işte ben pederin bi gelişmiş modeli oluyorum.

ve sigara biter...

hırs

her ne kadar hiç takip eden biri olmasa, hevesim kırılsada, aldırmıyorum yazmaya devam. senelerdir sıkılmadan blog yazan onca insana imreniyorum. nasıl bir hırs nasıl bir azimdir o. ben hemen çabucak sıkılırdım. ki sıkıldım da. bu sanırım 4. blog falan benim. hepsinde eksik bişiler oluyor beceremiyorum. bide bunla mı uraşıcaz mınakodumun diyip bırakıyorum. neyse bu dönem hırslanmaya çalıştığım bir dönem. blogda devam yılmak yok bıkmak yok.olmadı kendi kendime yazar kendi kendime okurum.
geçen gün annem aradı, kadın telefonda bana yalvardı "gözünü seveyim ingilizceni geliştir gir şu toefla" diye. hayır her ingilizce bilene bir toefla giriyor geçiyor sanki. ne biçim çalışmam lazım ne biçim okumam falan lazım onun için ben. peyyy mınakodumun demiycem önümüzde ki günlerde onunda planı yapılcam, söz burdan beni takip etmeyen herkese. neden bunu anlattın nereye bağlıcan derseniz, annem muhabetin sonunda azcık hırslan dediydi. tüm bağlantı bu aslında.
hırs yapmaya başladım ama blog hırsı yaptım. ee bi yerden başlamak lazım..
şimdi ömrümün yarısını yiyen ders çalışma eylemine geri dönmem lazım.

30 Mart 2010 Salı

bu ilk deneme

üniversite hayatını bitiremeyen bir öğrenci olarak. internet başında asosyalleşerek sevgilime sadık kalmaya çalışıyorum. sanal ortamda kolayda sadık kalmak, gerçek hayatta harbici zor. tabi bu cümleden sonra derslerine çalışarak sadık kalmayı denesende olurdu diyebilirsiniz. ama vallaha bahanem sağlam.ama "bahanenden banane" diyeceğinizden susuyorum.
gerçek hayatın sanal alemden zorluklarına gelince, bugün gittim spora.ben hocanın gösterdiği hareketlerden birini yapıyordum ki, 3 boyutlu bir abimiz geldi. abimiz dediğime bakmayın gençirisi arkadaş. gerçi suratına pek bakmadım. kollardan o kalçalardan göremedim yüzünü. nese diğer insanlar nasıldır bilmem ama abiyi görünce direkt pozisyonlar geldi aklıma. o kollarla. abovvv diyip bi çeki düzen geldi halime. kaçtım hemen ordan, gittim incecik kolları, küçücük götü olan sevgilimi düşündüm... işim çok zor...
herneyse anlatmaya çalıştığım sokak çok tehlikeli.en azından sağlıklı ilişkimi sağlıklı kılması açısından ben bu bloglarla twitlerle falan oyalanıyım.
ben öle uzun uzun yazmıcam isterseniz okumayın. bilmem zaten sonu nerelere varacak.